REACH is goed onderweg. Maar zoals met alle vehikels zonder vergelijkbare voorganger, ontmoet REACH ook enkele kinderziektes. Dat is ook niet verwonderlijk als je beseft hoeveel partijen met REACH te maken hebben en dat al die verschillende belanghebbenden de opdracht hebben er samen uit te komen. En REACH is geen gesloten systeem; het heeft wisselwerking met het GHS, CLP (volledig operationeel per 1 juni 2015) en hoe wij onze veiligheidsbladen opstellen.

Deze maand dienen alle stoffen met jaarvolume van 100-1000 ton geregistreerd te zijn. De volgende deadline is op 31 mei 2018, voor stoffen met een jaarvolume 1-100 ton. Dat is het doel. De praktische problemen gelden vooral voor het MKB:

• 700 stoffen hebben nog steeds geen ‘lead registrant’. Toen ECHA (de organisatie die het REACH-proces bewaakt) dit onderzocht, bleek het in ruim 600 gevallen om monopolie posities te gaan; dominerende producenten hullen zich in stilzwijgen en wachten de dead line voor registratie af, waarna ze als enige zo’n stof mogen aanbieden. De concurrenten zijn schijnbaar te klein, te verdeeld en slecht geïnformeerd. De overige stoffen bleken al onder andere namen te zijn geregistreerd;
• ECHA houdt mogelijk gevaarlijke stoffen nog steeds op de kandidatenlijst; zo lang blijft het onzeker of de stoffen beschikbaar zullen blijven en zo ja, onder welke voorwaarden? Hele industrieën zijn in afwachting;
• Producenten geven lang niet altijd volledige openheid over hun producten. Ook niet of zij hun eigen producten als gevaarlijke stoffen beschouwen. Hier woedt de aloude strijd tussen geweten en eigenbelang, maar ook die tussen verschillende gezichtspunten;
• Hergebruik van stoffen en voorwerpen wordt bemoeilijkt, omdat elke recycler een autorisatiedossier moet aanleggen voor elke gevaarlijke stof die kan voorkomen in gerecycled plastic, glas, metaal, papier, enz;
• Veiligheidsbladen worden hele boekwerken; 25 blz is geen uitzondering meer. De communicatie over veiligheidsbladen beslaat zo mogelijk nog meer papier; door de lange keten van belanghebbenden en gebruikers worden de bladen steeds complexer, totdat ze praktisch onbruikbaar blijken. Niemand slaat bij een calamiteit een boekwerk open om eens goed door te lezen hoe te handelen;
• De handhaving is niet in alle EU landen gelijk; vergelijkbare bedrijven worden in verschillende landen heel verschillend gecontroleerd;

Eén doel heeft ECHA zonneklaar gehaald: de Europese Unie is breed in discussie over chemische stoffen. Nu nog de groten meer laten delen en de kleinen een stem geven, want de macht ligt nog steeds bij hen, die de meeste informatie hebben. En een beetje realiteitszin in Helsinki.

Het Sirius Effect

Op 26 maart j.l. organiseerde ECHA een ‘stakeholders day’. Er waren 300 aanwezigen en nog eens 1635 luisterden online mee. Dit soort initiatieven helpt om alle diverse belanghebbende bij elkaar en hopelijk ooit op één lijn te krijgen. Sirius stemde mee met het MKB en voegt aan bovenstaande knelpunten een belangrijk extra punt toe; de kosten voor het MKB m.b.t. REACH zijn disproportioneel hoog. De subsidie die het MKB in Nederland via de brancheverenigingen van het ministerie van Infrastructuur en Milieu zal ontvangen helpt enigszins. Zo ook de verlaging van de registratie vergoedingen die ECHA voor het MKB in Europa overweegt. De grootste kosten blijven vooralsnog onaangemoeid; de ‘letters of access’, het opstellen van veiligheidsbladen en –rapporten, de administratie en de externe adviseurs en experts; ze leggen een onevenredig grote druk op het midden- en klein bedrijf. Sirius houdt deze ontwikkelingen bij en verdedigt zo het deel van het distributiekanaal waarin u zich beweegt.

In 2013 kiest u niet alleen voor de juiste grondstoffen maar ook voor relevante  informatie.

© Copyright Sirius International Detergents BV | Sirius International Water Treatment BV
+31(0)355485898 | info@siriusint.com | http://www.siriusint.com

Delen