Het Sirius effect:

Het gebruik van afvalstromen om nieuwe producten te vervaardigen is niet nieuw maar zo’n idee tot leven brengen kan toch nog een uitdaging zijn.

Zo ook bij het vinden van nieuwe bronnen voor oppervlakte-actieve stoffen.
Kunnen we een commercieel haalbare manier vinden om dat te doen met afgewerkte olie?
Dit was de uitdaging van Sirius aan het begin van het jaar - en onze stagiairs hebben het gerealiseerd.

In onze blogs schrijven we vaak over duurzame productie of biologisch afbreekbare producten om onze impact op de planeet te verminderen. Recycling wordt vaak achterwege gelaten, deels omdat niet altijd meteen duidelijk is hoe het zou moeten. Onlangs is Sirius begonnen te onderzoeken of recycling van afgewerkte olie mogelijk is als basis voor onze Ethoxybrite lijn van geëthoxyleerde vetzuren. Theoretisch leek het veelbelovend maar tot nu toe ontbrak het praktische bewijs.

Recycling van afgewerkte olie is momenteel het proces waarbij overgebleven olie opnieuw wordt geraffineerd en opnieuw wordt gebruikt, waarbij het wordt verbrand als biodiesel. Biodiesel is weliswaar hernieuwbaar maar genereert nog steeds CO₂. Het proces om van afgewerkte olie iets te maken dat nuttiger is dan het verbranden tot CO₂ – oppervlakte-actieve stoffen - is aanzienlijk moeilijker. Een complicerende factor is dat afgewerkte olie vaak een mix is van verschillende vetten met verschillende koolstofketenlengtes. Oppervlakte-actieve stoffen kunnen het beste worden gemaakt met koolstof ketens met de lengte C12-C14, omdat deze gemakkelijk kunnen worden opgelost in water maar toch het vermogen hebben om vuil te emulgeren. Daarnaast vormen de verschillende onzuiverheden een uitdaging.

Aan dit project hebben vier stagiairs meegewerkt. Ze analyseerden de vetzuurprofielen in monsters uit afvalstromen van de landbouw-, cosmetische, oleo-chemische en voedingsindustrie. Vervolgens werkten ze twee methoden uit om die vetzuren om te zetten in oppervlakte-actieve stoffen. Ze waren in staat om opbrengsten van maar liefst 98% te behalen, hoewel opbrengsten rond de 80% reëler zijn. Een andere belangrijke conclusie uit dit onderzoek is dat niet elke afvalstroom geschikt is voor dit proces; één monster bleek bijna onbruikbaar gezien de lage hoeveelheden geschikte vetzuren.

Verder bleek dat dit een economisch levensvatbaar proces is. De kostenanalyse toonde aan dat, met de juiste afvalstroom, de kosten per ton C12/C14-oppervlakte-actieve stof vergelijkbaar zijn met sommige typische niet-ionische oppervlakte-actieve stoffen. En omdat dit (relatief) lokale afvalstromen zijn, spelen internationale scheepvaartkwesties geen rol bij het bepalen van de beschikbaarheid.

Als u geïnteresseerd bent om samen te werken met Sirius om dit proces tot nieuwe trend te maken, neem dan contact met ons op. Samen kunnen we eraan werken om onze afhankelijkheid van palmolie te verminderen en het beste te halen uit dat wat we al hebben.

Delen