Het Sirius effect:

Sirius gaat voortdurend voor een schonere planeet. Duurzame producten creëren is één verandering en biologisch afbreekbaar maken is een andere. Sommige moleculen (zoals Ethoxybrite EFA's) lenen zich voor milieuvriendelijke formuleringen, maar complexe moleculen zoals chelaten en optische witmakers niet. Chelaatvormers, die in deze nieuwsbrief centraal staan, binden metaalionen. Het is moeilijk functionele biologisch afbreekbare vervangers voor EDTA en fosfonzuren en zouten te vinden. Twee biologisch afbreekbare chelaten vormen het leeuwendeel van de producten die nu commercieel verkrijgbaar zijn maar wij werken eraan om meer op de markt te brengen.

Biologisch afbreekbare chelaatvormers zijn berucht moeilijk te produceren. Chelatoren binden metalen en ionen en trekken ze uit de oplossing. Dit doen ze door elektronenparen af te staan aan een metaalion; in de juiste geometrie is het een stabiele verbinding en geeft het metaal de voorkeur aan de chelaat in plaats van vrij te drijven in de oplossing. Traditionele chelaatvormers, zoals EDTA, zijn zeer stabiel en gaan lang mee in een oplossing en hoewel EDTA op zich zelf niet giftig is, wordt het niet biologisch afgebroken. Dit veroorzaakt problemen omdat de biologische beschikbaarheid van zware metalen (d.w.z. kwik, lood) door de aanwezigheid van EDTA wordt versterkt, zodat organismen - inclusief mensen - ze gemakkelijker kunnen opnemen. Overmatige hoeveelheden chelaten kunnen ook complexeren met nuttige ionen (zoals koper) die nodig zijn voor fotosynthese en deze uit de omgeving wegnemen.

De behoefte aan cheleringsfunctionaliteit maakt de structuur van chelaten ingewikkeld. Deze complexiteit maakt het moeilijk voor bacteriën om de chelaten af te breken. Lange suikerketens en koolstofketens zijn relatief gemakkelijk voor bacteriën om af te breken en te gebruiken, maar kleine, structureel kronkelige moleculen zoals chelaten vallen niet uiteen in iets bruikbaars. Briteframe GLDA en Briteframe MGDA zijn gebaseerd op aminozuren, die de bouwstenen zijn van eiwitten en dus door bacteriën kunnen worden gebruikt. GLDA en MGDA werken echter niet goed voor alle cheleringsbehoeften en er zijn enkele toepassingen waarbij EDTA en fosfonaten juist de optimale verbindingen zijn. Maar dat kan veranderen.

Sirius werkt aan een reeks nieuwe chelaten die op eiwitten gebaseerd en 100% biologisch afbreekbaar zijn. Eiwitten lijken misschien een verrassende keuze maar veel eiwitten nemen metalen en ionen op in hun structuur. Het leven zou onmogelijk zijn zonder de vele, vele verschillende eiwitten die de hoeveelheden vrije ionen in ons lichaam regelen.

In deze fase van de productontwikkeling is de introductiedatum ergens in 2022, dus nog niet helemaal af, maar het is een belangrijk begin van formulering van chelaten en een aanwijzing hoe we complexe moleculen kunnen formuleren zodat ze  beter biologisch afbreekbaar worden.

Nu nog de optische witmakers aanpakken ...

Copyright Sirius International Detergents BV | Sirius International Water Treatment BV

Delen